حال می خواهیم به گشت و گذار در محله ی هالیچ بپردازیم که به شاخ طلایی استانبول معروف است. در پایان گشت و گذار ترکیه حتما در قهوه خانه ی Pierre Lotti بنشینید و از بالا به تماشای این منظره ی بی نظیر بپردازید. در پایان گشت و گذار ترکیه حتما در قهوه خانه ی Pierre Lotti بنشینید و از بالا به تماشای این منظره ی بی نظیر بپردازید.

فِنِر، بالات و هالیچ که این بخش ها را احاطه کرده است، از میراث فرهنگی و تاریخی غنی و با ارزشی برخوردارند. بسیاری از آثار موجود در این منطقه، به زمان حال نیز راه پیدا کرده اند و نشانه هایی از فرهنگ های مختلف را در خود جای می دهند.

هالیچ که به منزله ی بندرگاهی طبیعی، درست در قسمت ورودی تنگه ی بسفر قرار گرفته است، با جدا کردن بخش تاریخی استانبول از بخش های Beyoğlu(بِی اُئلو)، بخش اروپایی استانبول را نیز به دو بخش تقسیم کرده است. اسم هالیچ تنها منحصر به قسمت بندرگاهی نبوده و بخش های زیادی از اطراف آن را نیز تحت پوشش قرار می دهد.

از آن جا که این منطقه همواره از نظر صیادی، کشاورزی و دسترسی ها، یکی از مراکز بسیار مهم استانبول بوده است، از زمان سکونت های اولیه در این منطقه، همواره تداعی گر برکت و فراوانی بوده و با نام "شاخ طلایی" از آن یاد می شده است.

اگر با دید پرنده و از بالا به تماشای این منطقه بپردازید، قطعا یکی از زیباترین مناظر استانبول را خواهید دید. بهترین جا برای دیدن منظره ی زیبای شاخ طلایی، قهوه خانه ی پیِرلوتی است که در نواحی پشتی Eyup(عیوب) قرار گرفته است.

منطقه ی هالیچ به خاطر داشتن ، رستوران های ماهی، به ویژه آن هایی که در بناهای تاریخی بازسازی شده دائر شده اند، شهرت فراوان دارد. در این رستوران ها که نمایشگر فرهنگ و عادت ماهی خوردن هستند، علاوه بر خوردن انواع ماهی ها، می توانید پیش غذاها و تنقلات ترکیه ای،یونانی و ارمنی را نیز بچشید.

منطقه ی Fener(فِنِر)

منطقه ی فنر، این افتخار را داشته که از طرف یونسکو، در لیست میراث جهانی قرار گیرد. این منطقه که در درون بخش فاتیح قرار گرفته، در لبه ی شرقی منطقه ی هالیچ واقع شده است. قدمت این محله که در همسایگی بالات قرار گرفته، به اندازه ی قدمت استانبول است.

از آن جا که مهم ترین فانوس دریاییِ بخش هالیچ در این منطقه قرار گرفته، آن را  Fanarion نامیدند و در زمان عثمانی Fener(به معنی فانوس) نام گرفت.

در فنر قدم به قدم، به کلیساها، مساجد و خانه های تاریخی بر می خوریم. در سال 1601، هم زمان با شکل گیری ریاست مسیحیان ارتدکس در کلیسای  Aya Yorgi، تعداد یونانیان نیز در این محله افزایش پیدا کرد. امروزه نیز به دلیل حضور همین مقامات مسیحی، این محله به عنوان مرکزیت کلیساهای ارتدکس شناخته می شود.



Balat(بالات)

بالات نیز همچون فنر در لیست میراث جهانی یونسکو، جای گرفته است. اگرچه از نظر تاریخی، این محله شباهت زیادی به فنر دارد، اما این ناحیه از زمان حاکمیت بیزانس، بیشتر توسط یهودی ها برای سکونت انتخاب شده است.

در قرن پانزدهم در دوره ی عثمانی، بایزید دوم به فرمانروای اسپانیا نامه نوشته و درآن ذکر کرده بود که حضور یهودی ها در عثمانی، باعث غنی تر شدن فرهنگ این مرزو بوم می گردد. پس از مهاجرت یهودی ها از اسپانیا، بیشتر آن ها به سمت بالات هدایت شدند و این چنین بر جمعیت یهودی های این منطقه افزوده شد.

این منطقه با ساختار معماری منحصر به فرد، کلیساها، عبادتگاه های یهودی، حمام های عمومی و بازارهایش، امروزه نیز دارای بافتی تاریخی است و همچون صحنه ای تاریخی در دل استانبول، ایفای نقش می کند.

قهوه خانه ی piyerloti(پیِرلوتی)

در این قهوه خانه که دارای چشم انداز بی نظیری از هالیچ است، حتما قهوه ی ترک بنوشید و قلیان بکشید و لذت تماشای هالیچ را از بالا تجربه کنید.

قهوه خانه ی پیرلوتی بهترین مکان برای تماشای منظره ی هالیچ که معروف به شاخ طلایی است، می باشد و اسمش را از دریانورد و رمان نویس فرانوسوی، Pierre Loti گرفته است. برای رسیدن به این قهوه خانه می توانید با ماشین ازسمت محله ی عیوب بیایید و یا از مسیر پیاده راه به آن برسید. اما پیشنهاد ما به شما، استفاده از تراموای برقی است و مطمئنیم که از این مسافت 2 دقیقه ای بسیار لذت خواهید برد.

اگر می خواهید در حین تماشای منظره ای زیبا، از یک طرف قهوه ی ترک و یا چای کمر باریک بنوشید و از طرفی دیگر از کشیدن قلیان های سنتی لذت ببرید، جایی بهتر از پیرلوتی، نخواهید یافت. این کافه که با نشانه هایی از فرهنگ ترک چیدمان شده است، دارای بالکنی سنگی است که از نواحی پشتی عیوب، چشم اندازی رو به هالیچ دارد.

در گوشه ای از این قهوه خانه، کتاب، کارت پستال و هدایای مختلف فروخته می شوند. در پشت کافه نیز مجموعه ای از هتل ها، رستوران ها و کافه هایی است که به شکل خانه های استانبول طراحی شده اند.

پیرلوتی کیست؟

پیرلوتی نویسنده ای فرانسوی است که در سال های 1850-1923 زندگی می کرده و اسم واقعی او Louis Marie Julien Viaud بوده است.

او هربار که به استانبول می آمده، بیشتر از هرجای دیگری، به این کافه که در آن زمان با نام Rabia Kadın Kahvesi شناخته می شد، می آمده. او به ویژه به کشیدن قلیان در این کافه بسیار علاقه مند بوده و از پی دیدارهای متعدد او از این کافه، آن جا به اسم او تغییر نام داده است و تا به امروز نیز با همین اسم باقی مانده است.