منطقه سنگلکوی در جایگاهی مشرف به تنگه، سنگلکوی آرام خوابیده است، که در آن نه تنها مزارع صیفی و خیارش تماشایی است، بلکه بناهای تاریخی زیبایی نیز دارد که در آنجا ساکن شده اند.
 

در یکی از بهترین روزهای بهار در شهر استانبول، میتوانید مسیر خودتان را تغییر دهید و به ناحیه مرکزی در اسکودار بیائید،در آن جا یک قایق تفریحی کرایه کنید و کمی پارو بزنید و از ساحل دورشوید  و در آبهای آرام، دراز بکشید و همینطور که خوابیده اید ، مناظر زیبای روستاهای ساحلی لیمانی و بیلربیی را نگاه کنید.  مسیر شما تا سنگلکوی به یک مسیر می رسد که در یک نگاه پر از بناهای ساحلی اسدالله پاشا، باآجرهای قرمز است.در زمانی که به این ناحیه میرسید، عطر و طعم نان ها در حال پخت هوا را پر کرده اند و شاید شما شگفت زده شوید که گویا وارد دنیای دیگری شده اید.خیابان اصلی را به سمت پایین قدم زنان بپیمایید و از میانه مغازه های با پنجره های کوچک عبور کنید و از کنار ماهی های تازه صید شده، نانوایی های سنتی خانه های چوبی، درب های بسیاری که به خیابان باز شده اند، بناهای که در کنار ساحل هستند و گویا به مانند یک ورق زدن در تاریخ هستند بگذرید، با ساکنان این بخش صحبت کنید و در نهایت از سبزی فروشی های آن منطقه خرید کنید، تمام اینها با فتخار به شما میگویند که شما وارد خیابان سبزی فروشان سنگلکوی شده اید.جای دیگری که نباید در هنگام قدم زدن در این ناحیه از دست بدهید، مغازه پخت شیرینی های خوشمزه است.در این ناحیه یک سری از داستانها درباره نامگذاری این بخش روایت می گردد.  با توجه به اطلاعات محدودی که از قرن 15 میلادی در دست است، قدمت این مکان به عصر سلطان مهمت دوم می رسد، در حالی که برای فتح قسطنطنیه آماده می شده است (1435 میلادی)، او متوجه  شد که تعدادی از ملوانان بیزانسی در محله های این روستا پیاده شده اند که به همتایان ترکیه ای خودشان بپیوندند (کلمه «سنگل» یا ملوان برگرفته از یک واژه پارسی است).به همین خاطر، روستا اکنون به عنوان «روستای سنگلکوی» یا سنگلکوی شناخته می شده است.روستای دیگری در اینباره وجود دارد که ادعا می کند که نام روستا برگرفته از نامی است که بعد از بازسازی و به روز رسانی به آن روستا داده شده است.



بدون ملاحظه تمام اسناد و مدارکی که به جا مانده است، سنگلکوی اکنون شهری است که خودش به تنهایی به خاطر نام روستایی زیبا به دست آورده است که در کنار ناحیه بسفروس قرار گرفته است. سنگلکوی به خاطر فاصله ای که از شهر اصلی دارد تبدیل به یک ناحیه و روستای آرام در ناحیه بوسفروس شده است، آن اکنون در خارج کلان شهر بزرگ استانبول قرار گرفته اند.منطقه بوسفروس اکنون، به خاطر داشتن بناهای چوبی زیبایش شهرت پیدا کرده است. در گذشته سنگلکوی دارای تعداد زیادی از این بناها بوده است.برخی از شواهد تاریخی در اینجا وجود دارد که گویای آن است که این بناها به وسیله آتش سوزی از میان رفته اند.بنای ساحلی اسدالله پاشا در سال 1783 ساخته شده است که یکی از چند بنایی بوده است که تا کنون به جایی مانده است.یکی از قدیمی ترین ساختمان های بنای ادیپ افندی است که هنوز هم در حال بازسازی می باشد.

ساکنین خونگرم، نوشیدن یک چای دبش،

بناهای کنار ساحلی نه تنها نشان دهنده تاریخی این منطقه هستند. بلکه ساکنین  سنگلکوی نیز همچنین بسیار متمایز از دیگران می باشند.افراد قدیمی اینجا رفتار بسیار دوستانه ای دارند و به فعالیت های گوناگونی مشغول هستند.آنچه که آنها را از دیگر بخش های متمایز می سازد، علاقه آن به دوست داشتن رابطه با دیگران است.امروزه، در زمانی که عده ای از ما خانه هایمان را به شکل آپارتمانی می سازیم، و به سختی همسایگان کناریمان را می شناسیم، ساکنین سنگلکوی با همدیگر رابطه ای بسیار دوستانه ای دارند.

در زمان خرید از سنگلکوی ،شما همیشه با احوالپرسی گرم و چهره های دوستانه روبروه می شوید،به گونه ای که فکر میکنید کاسبان و معامله گران این منطقه از قبل شما را می شناسند.با اینکه شما یک تازه وارد هستید،اما انها به گونه ای با شما رفتار میکنند که گویا شما یکی از اهالی همینجا هستید. به همین خاطر است که بسیاری از افراد بیش از یک و چندروز خودشان را در سنگلکوی می گذرانند. بسیاری از افراد، آرامش، سادگی  و جو دوستانه ای که در این ناحیه وجود دارد را بسیار دوست می دارند. باغچه های چای، در اینجا وجود دارند که نام آن به زبان محلی به معنای «زیردرختی است» که به شکل منحصر به فردی تنها در سنگلکوی سبز میشوند.  برخی از این گیاهان تا 500 سال عمر دارند، این گیاهان گاه تا 15 متر رشد می کنند و قطر نزدیک به 6.6 متر و عرض برابر با 1.92 متر پیدا میکنند. تاریخ این درختان شامل یکی از ناگوارترین حوادث تاریخ بوده است، به همین خاطر است که نام و لقب «قاتل» را دریافت کرده است.همانطوری که داستان ها بیان کرده اند، یک روز یکی از شاخه های این درخت می افتد که سبب میشود افرادی که درزیر آن درخت بوده اند جان خودشان را از دست بدهند.با این شرح، معروفیت باغچه های چای هنوز هم در حد بسیار بالایی قرار گرفته است.در بسیاری از موارد این خود درختان هستند که فراموش میشوند.یکی از شاخه های این درخت به صورت افقی قرار گرفته است که حدود 12 متر طول دارد.  به همین خاطر، شهرداری اسکودار برای آن کمک های آهنی فراهم کرده است که در فاصله های یک متری از همدیگر قرار گرفته اند.از نظر تاریخی، این درخت اکنون به یکی از درختان به یادگار مانده از گذشته در استانبول تبدیل شد است که از آن بسیار محافظت میکنند.باغ سلیک گیلرسوی، رئیس جمهور اسبق ترکیه، و باشگاه اتومبیل رانی نیز در خود درختان تاریخی را حفظ کرده اند.